Nadzieja i marzenia są potrzebne do tego, żeby zmieniać szarą rzeczywistość wokół nas. Warto zainwestować w kształtowanie pozytywnych postaw i wzorować się na mądrych dorosłych-autorytetach.
Czym jest sztuka dobroci? - to przede wszystkim nauka dziecka jak dbać o innych.
Troska i dobroć - to nasze umiejętności rozpoznawania i reagowania na potrzeby i cierpienie innych ludzi.
Empatii, dobroci, wrażliwości - dzieci uczą się w dużej dawce od swoich rodziców!!! Otaczając swoje pociechy miłością i czułością - rodzice są "kaloryferem i apteczką emocjonalną" dla dzieci.
Nasza dobroć aktywizuje się w różny sposób i w różnych momentach np. często w okresie świąt, wakacji, wspólnego czasu kiedy dane jest cieszyć się wspólnymi chwilami i skupić na przyjemnościach, zabawie, wzajemnej uwadze. Wzrasta wówczas nasze poczucie własnej wartości i wewnętrzny komfort osiągania sukcesów w życiu.
Ważne jest jednak dzielenie się i przekierowywanie tej pozytywnej energii na innych, po to by zmniejszyć ilość przemocy, złości, niezadowolenia. Wzbogacać relacje w uśmiech, przyjaźń i dobroć.
Okazuje się, że dzieci, które spełniają dobre uczynki, pomagają innym, wspierają - są bardziej szczęśliwe. Również dzieci, które uczą się być troskliwe, dobre, zaczynają się szybciej rozwijać, a gdy stają się nastolatkami wykazują więcej pozytywnych emocji niż agresji i osiągają lepsze wyniki w nauce.
Okazywanie dobroci sprzyja poczuciu własnej wartości, wzmacnia w pokonywaniu trudności i powoduje pozytywne postrzeganie świata i innych. Przejawy dobroci powinny być naturalne i stać się nawykiem. Dobroć jest piękna i wartościowa. Wzmacnia gdy regularnie ją okazujemy.
"Dobroć to język, który słyszą głusi i widzą ślepi" - Marek Twain
Małe gesty dobroci mają wielką moc!!! Bądźmy dla siebie dobrzy.
Realizator programu profilaktycznego pedagogów szkolnych Wolni od… Iwona Włodarska