Wrażliwość na potrzeby drugiego człowieka, często zmagającego się z nierówną walką z własnymi słabościami, z serca płynącą potrzebą niesienia pomocy jest wyjątkowo piękną i godną podkreślenia cechą, najważniejszą chyba z desygnatów CZŁOWIECZEŃSTWA.
Każdy rodzic marzy o tym ,aby w przyszłości jego dziecko było dobrym, mądrym, wrażliwym człowiekiem. Miłym, serdecznym, empatycznym, gotowym nieść pomoc osobom potrzebującym, niezdolnym do krzywdzenia innych. Troskliwy rodzic zastanawia się jak nauczyć dziecko empatii?
To nic innego jak współodczuwanie, umiejętność uczenia się i wczuwania w sytuację emocjonalną drugiej osoby.
Wielu z nas dorosłych powinno wiedzieć, że to my, nasze zachowanie, formy kontaktu z innymi, rozmowy, traktowanie słabszych są bardzo ważnym wzorcem zachowań dla dzieci i młodzieży.
Rodzice powinni uświadamiać dzieciom, że świat to inni ludzie, zwierzęta, którzy też przeżywają emocje. Małe dzieci uczą się poprzez naśladownictwo. Nie ma większego autorytetu u dziecka jak RODZIC!!!
Świetnym sposobem na pokazywanie empatii jest wspólny czas, wspólne chwile, zabawy a przede wszystkim wspólne rozmowy, w których warto pokazywać i nazywać uczucia np. "gdy Ciebie słucham czuję, że serce moje się do mnie uśmiecha", "gdy Ciebie słucham, czuje dużo lęku i martwię się", "kiedy opowiadasz co dla ciebie ważne, jestem z tobą i dziękuję ci za zaufanie".
Dla dzieci to my - dorośli jesteśmy wzorem. Być może modelem do naśladowania, który uczy wrażliwości i ubogaca nasze wnętrza i uczucia.
W obecnym trudnym czasie każdy z nas może się czuć niepewnie. Dzieci i młodzież potrzebują naszej uwagi, ciepła, bliskości i czasu, wspólnych chwil.
Dbajmy o siebie, bądźmy uważni i pielęgnujmy w naszych relacjach wrażliwość na potrzeby innych.
Zarażajmy się wrażliwością - realizatorzy programu profilaktycznego Wolni od…
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz